در باب تزئینات و معماری
در بیشتر نقاط دنیا، مینیمالیسم کم‌وبیش به نماد طراحی مدرن و به اصطلاح «لوکس» تبدیل شده است. البته باید از ایران خودمان بگذریم که هنوز «ساختمان‌های لاکچری» به نماهای رومی و سنتوری و گچ‌بری‌های آن‌چنانی و تزئینات فراوان تعبیر می‌شود. اما واقعیت این است که از دوران اولیه معماری تا قبل از شروع دوران مدرن، تزئینات جزئی لاینفک از پروسه‌های طراحی و ساخت آثار معماری بوده است. سایت ar مجموعه‌ای از مقالات و یادداشت‌ها را منتشر کرده و در آن‌ها به بررسی همین ریشه‌های مشترک میان معماری و تزئینات پرداخته است. لینک این مقالات را در ادامه آورده‌ام. احتمالا برای خواندن همه مقالات باید در سایت ثبت‌نام کنید.
تزئینات زبانی است که معماری از طریق آن با طیف وسیع‌تری از عامه مردم ارتباط برقرار می‌کند.
Edwin Heathcote در مقاله «مشکل ما با تزئینات»
من زمانی که می‌بینم تزئینات را به عنوان عناصری که هیچ هدف کاربردی ندارند تعریف می‌کنند، بسیار ناراحت می‌شوم.
Christine Murraty در نامه سردبیر ماه سپتامبر
فشارهای اقتصادی باعث می‌شوند که اگر بخواهیم تزئینات به حیات خود ادامه دهند، باید واقعیت‌های مربوط به ساختمان‌سازی رقابتی را درک کند.
مقاله «شبکه شکوفا»
تزئینات یکی از پایه‌های یک پروژه معماری محسوب شده و برای تعریف هویت پروژه در هر سطحی، فاکتوری حیاتی خواهد بود.
بدون تزئینات ما به احتمال زیاد به سادگی [بدون توجه] از پیچیدگی فرم‌ها[ی اثر معماری] می‌گذریم، درست همان‌طور که هوا از روی یک سطح صاف می‌لغزد.
Kenneth Clarck در مقاله «خدای تمدن»
