معرفی ۲۰ شاهکار فرانک لوید رایت، به مناسبت زاد روز این معمار بزرگ

خرداد 30, 1402آبان 19, 1402695 Views 0 Comments Frank Lloyd Wright،فرانک لوید رایت،معرفی بنا،معماری 11 min read

امروز یعنی هشتم ژوئن زادروز یکی از بزرگان معماری جهان است.

اکنون را نمی‌دانم، اما حداقل در زمان دانشجویی ما (در دهه هفتاد شمسی) «فرانک لوید رایت» برای بسیاری از معماران و دانشجویان معماری احتیاجی به معرفی نداشت. اما برای درک بهتر میزان فعالیت و البته تاثیرگذاری او در معماری آمریکا، به این مطلب که از مدخل ویکی‌پدیا فارسی نقل شده، اکتفا می‌کنم:

فرانک لوید رایت معمار، طراح داخلی، نویسنده و معلم معماری بود که بیش از ۱۰۰۰ بنا را در یک بازه زمانی ۷۰ ساله طراحی کرد که از میان آن‌ها ۵۳۲ بنا به طور کامل ساخته شدند… او تابع فلسفه‌ای بود که خودش آن را معماری ارگانیک می‌نامید و اوج درخشش این فلسفه را می‌توان در خانه آبشار مشاهده کرد.

به مناسبت این روز، در ادامه لیستی از ۲۰ پروژه برتر لوید رایت را با کمی توضیحات با هم مرور می‌کنیم.

شماره ۲۰: خانه هالی‌هوک (Hollyhock House)

موقعیت: لس‌آنجلس || سال ساخت: ۱۹۲۲ || فرم معماری: Mayan Revival

این دومین پروژه لوید رایت در لس‌آنجلس کالیفرنیا بود. این ساختمان برای آلین بارنزدال (Aline Barnsdall) وارث یکی از شرکت‌های نفتی طراحی شد.
او از رایت خواسته بود تا در طراحی این ساختمان از خصوصیات گل هالی‌هوک که گل مورد علاقه او بود الهام بگیرد. رایت هم در تمام اجزای این خانه شامل مبلمان، منسوجات استفاده شده، تزئینات سنگی ستون‌ها و طرح‌های روی شیشه‌ها، نسخه‌ای ویرایش شده از گل هالی‌هوک را مورد استفاده قرار داد. این خانه دارای دو چیدمان نشیمن داخلی و نشیمن خارجی است.

بنای هالی هوک عمر زیادی دارد و در سال ۲۰۱۲ بازسازی شده و درهای آن در سال ۲۰۱۵ به روی عموم باز شد و از آن زمان بخش اصلی و مرکزی پارک هنر بارنزدال است. در سال ۱۹۸۸ و در فیلم Cannibal Women in the Avocado Jungle of Death از این بنا به عنوان معبد استفاده شده است.

این طرح رایت در سال ۲۰۱۹ بواسطه منحصربفرد بودن و مهارت مهندسی به کار رفته در آن، به عنوان نمونه معماری قرن بیستم فرانک لوید رایت در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

شماره ۱۹: خانه و استودیوی فرانک لوید رایت

موقعیت: شماره ۹۵۱ خیابان شیکاگو || سال ساخت: ۱۸۸۹ || فرم معماری: Shingle Style

طراحی به سبک شینگل، بیش از هر چیز برای خانه‌های ییلاقی افراد متمول مورد استفاده قرار می‌گرفت. و این خانه بخصوص را رایت برای خودش ساخته بود. او زمانی که تنها ۲۲ سال سن داشت این بنا را ساخت و با همسرش کاترین توبین (Catherine Tobin) و شش فرزندشان تا سال ۱۹۰۹ در این خانه زندگی کرد.

این بنا به دفعات بازسازی شده است. نخستین بار در سال ۱۸۹۵ بود و با هدف بزرگ‌تر کردن آشپزخانه انجام شد چرا که در بنا در ابتدا کوچک بود و فقط برای زندگی خانواده طراحی شده بود (و نه استودیوی کار).

دوباره و در سال ۱۸۹۸ بنا بازسازی شد و راهرو ارتباطی به آن اضافه شد و آخرین بازسازی هم در سال ۱۹۰۹ و توسط گروه مرمت و نگهداری فرانک لوید رایت انجام شد.

این ملک در سال ۱۹۷۲ در فهرست آثار تاریخی ملی آمریکا ثبت شد و بعدتر نیز در فهرست میراث ملی آمریکا قرار گرفت.

شماره ۱۸: خانه اِنیس (Ennis House)

موقعیت: لس‌آنجلس، شماره ۲۶۰۷ خیابان گلندور || سال ساخت: ۱۹۲۴ || فرم معماری: Mayan Revival

خانه انیس در سال ۱۹۲۴ اختصاصا برای مِیبل اِنیس و چارلز اِنیس ساخته شد. پروسه طراحی از سال ۱۹۲۳ آغاز شد و ساخت بنا در سال ۱۹۲۴ به پایان رسید.

این بنا با شیوه‌ای به نام «بلوک‌های بافته‌شده» که توسط خود رایت ابداع شده بود ساخته شده است و یکی از ۴ بنای بزرگی است که توسط رایت و با این سبک ساخته شده است.

کل پروژه، به دو ساختمان مجزا تفکیک شده است. خانه اصلی و گاراژ و اقامتگاه راننده. این دو بنا بوسیله حیاطی سنگفرش شده از هم جدا شده‌اند.

این بنا یکی از نمادین‌ترین کارهای رایت است و در ساخت آن از بیش از ۲۷هزار بلوک روی یک سکوی بتنی استفاده شده است. استفاده از بتن برای ساخت ساختمان در آن زمان کاری نو محسوب می‌شد.

ساختمان اصلی و ملک اطراف آن در بیش از ۸۰ فیلم هالیوودی به تصویر کشیده شده‌اند. این بنا در سال ۱۹۴۰ به جان نزبیت (John Nesbitt) که یک شخصیت رسانه‌ای بود فروخته شد و به خواسته او یک استخر، اتاق بیلیارد و سیستم گرمایش به بنا افزوده شد.

از آن زمان ساختمان در دست مالکان متعددی بوده است که آخرین آن‌ها میلیاردری به نام رونالد بورکل (Ronald Burkle) است.

شماره ۱۷: خانه آرتور بی. هورتلی (Arthur B. Heurtley)

موقعیت: اوک‌پارک، شماره ۳۱۸ خیابان نورت‌فارست || سال ساخت: ۱۹۰۲ || فرم معماری: Prairie School

این بنا که در سال ۱۹۰۲ ساخته شده است یکی از نخستین بناهایی است که رایت با سبک پِرِیری ساخته است. مانند هر طراحی دیگری در این سبک، این بنا نیز بر روی یک سکوی بتنی ساخته شده است و فاقد زیرزمین و اتاق زیرشیروانی است.

آرتور بی. هورتلی بعد از اتمام بنا خواستار ایجاد تغییراتی در آن شد. این تغییرات شامل افزودن آفتاب‌گیر به پنجره‌ها، ایجاد اتاق صبحانه و طراحی یک اتاق نقاشی به اسم اتاق چوبی بودند.

این بنا بعدها و در سال ۱۹۲۰ توسط جین پورتر (Jane Porter) خواهر رایت و همسرش اندرو پورتر (Andrew Porter) خریداری شد. آن‌ها در دهه ۳۰ میلادی طراحی بنا را تغییر داده و آن را به یک خانه دوبلکس تبدیل کردند و ۲۶ سال در آن ساکن بودند و خانواده مالکیت آن را هم تا سال ۱۹۹۷ در اختیار داشت.

این بنا مانند بسیاری از بناهای دیگر رایت، در سال ۲۰۰۰ در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی و به عنوان یک نماد ملی تاریخی ثبت شد.