معرفی ۲۰ شاهکار فرانک لوید رایت، به مناسبت زاد روز این معمار بزرگ
امروز یعنی هشتم ژوئن زادروز یکی از بزرگان معماری جهان است.
اکنون را نمی‌دانم، اما حداقل در زمان دانشجویی ما (در دهه هفتاد شمسی) «فرانک لوید رایت» برای بسیاری از معماران و دانشجویان معماری احتیاجی به معرفی نداشت. اما برای درک بهتر میزان فعالیت و البته تاثیرگذاری او در معماری آمریکا، به این مطلب که از مدخل ویکی‌پدیا فارسی نقل شده، اکتفا می‌کنم:
فرانک لوید رایت معمار، طراح داخلی، نویسنده و معلم معماری بود که بیش از ۱۰۰۰ بنا را در یک بازه زمانی ۷۰ ساله طراحی کرد که از میان آن‌ها ۵۳۲ بنا به طور کامل ساخته شدند… او تابع فلسفه‌ای بود که خودش آن را معماری ارگانیک می‌نامید و اوج درخشش این فلسفه را می‌توان در خانه آبشار مشاهده کرد.
به مناسبت این روز، در ادامه لیستی از ۲۰ پروژه برتر فرانک لوید رایت را به همراه کمی توضیحات با هم مرور می‌کنیم.
شماره ۲۰: خانه هالی‌هوک (Hollyhock House)
موقعیت: لس‌آنجلس || سال ساخت: ۱۹۲۲ || فرم معماری: احیای معماری مایا
این دومین پروژه لوید رایت در لس‌آنجلس کالیفرنیا بود. این ساختمان برای آلین بارنزدال (Aline Barnsdall) وارث یکی از شرکت‌های نفتی طراحی شد.
او از رایت خواسته بود تا در طراحی این ساختمان از خصوصیات گل هالی‌هوک که گل مورد علاقه او بود الهام بگیرد. رایت هم در تمام اجزای این خانه شامل مبلمان، منسوجات استفاده شده، تزئینات سنگی ستون‌ها و طرح‌های روی شیشه‌ها، نسخه‌ای ویرایش شده از گل هالی‌هوک را مورد استفاده قرار داد. این خانه دارای دو چیدمان نشیمن داخلی و نشیمن خارجی است.
بنای هالی هوک عمر زیادی دارد و در سال ۲۰۱۲ بازسازی شده و درهای آن در سال ۲۰۱۵ به روی عموم باز شد و از آن زمان بخش اصلی و مرکزی پارک هنر بارنزدال است. در سال ۱۹۸۸ و در فیلم Cannibal Women in the Avocado Jungle of Death از این بنا به عنوان معبد استفاده شده است.
این طرح رایت در سال ۲۰۱۹ بواسطه منحصربفرد بودن و مهارت مهندسی به کار رفته در آن، به عنوان نمونه معماری قرن بیستم فرانک لوید رایت در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
شماره ۱۹: خانه و استودیوی فرانک لوید رایت
موقعیت: شماره ۹۵۱ خیابان شیکاگو || سال ساخت: ۱۸۸۹ || فرم معماری: سبک شینگل
طراحی به سبک شینگل، بیش از هر چیز برای خانه‌های ییلاقی افراد متمول مورد استفاده قرار می‌گرفت. و این خانه بخصوص را رایت برای خودش ساخته بود. او زمانی که تنها ۲۲ سال سن داشت این بنا را ساخت و با همسرش کاترین توبین (Catherine Tobin) و شش فرزندشان تا سال ۱۹۰۹ در این خانه زندگی کرد.
این بنا به دفعات بازسازی شده است. نخستین بار در سال ۱۸۹۵ بود و با هدف بزرگتر کردن آشپزخانه انجام شد چرا که در بنا در ابتدا کوچک بود و فقط برای زندگی خانواده طراحی شده بود (و نه استودیوی کار).
دوباره و در سال ۱۸۹۸ بنا بازسازی شد و راهرو ارتباطی به آن اضافه شد و آخرین بازسازی هم در سال ۱۹۰۹ و توسط گروه مرمت و نگهداری فرانک لوید رایت انجام شد.
این ملک در سال ۱۹۷۲ در فهرست آثار تاریخی ملی آمریکا ثبت شد و بعدتر نیز در فهرست میراث ملی آمریکا قرار گرفت.
شماره ۱۸: خانه اِنیس (Ennis House)
موقعیت: لس‌آنجلس، شماره ۲۶۰۷ خیابان گلندور || سال ساخت: ۱۹۲۴ || فرم معماری: احیای معماری مایا
خانه انیس در سال ۱۹۲۴ اختصاصا برای مِیبل اِنیس و چارلز اِنیس ساخته شد. پروسه طراحی از سال ۱۹۲۳ آغاز شد و ساخت بنا در سال ۱۹۲۴ به پایان رسید.
این بنا با شیوه‌ای به نام «بلوک‌های درهم‌تنیده» که توسط خود رایت ابداع شده بود ساخته شده است و یکی از ۴ بنای بزرگی است که توسط رایت و با این سبک ساخته شده است.
کل پروژه، به دو ساختمان مجزا تفکیک شده است. خانه اصلی و گاراژ و اقامتگاه راننده. این دو بنا بوسیله حیاطی سنگفرش شده از هم جدا شده‌اند.
این بنا یکی از نمادین‌ترین کارهای رایت است و در ساخت آن از بیش از ۲۷هزار بلوک روی یک سکوی بتنی استفاده شده است. استفاده از بتن برای ساخت ساختمان در آن زمان کاری نو محسوب می‌شد.
ساختمان اصلی و ملک اطراف آن در بیش از ۸۰ فیلم هالیوودی به تصویر کشیده شده‌اند. این بنا در سال ۱۹۴۰ به جان نزبیت (John Nesbitt) که یک شخصیت رسانه‌ای بود فروخته شد و به خواسته او یک استخر، اتاق بیلیارد و سیستم گرمایش به بنا افزوده شد.
از آن زمان ساختمان در دست مالکان متعددی بوده است که آخرین آن‌ها میلیاردری به نام رونالد بورکل (Ronald Burkle) است.
شماره ۱۷: خانه آرتور بی. هورتلی (Arthur B. Heurtley)
موقعیت: اوک‌پارک، شماره ۳۱۸ خیابان نورت‌فارست || سال ساخت: ۱۹۰۲ || فرم معماری: معماری مرغزار
این بنا که در سال ۱۹۰۲ ساخته شده است یکی از نخستین بناهایی است که رایت با معماری سبک مرغزار ساخته است. مانند هر طراحی دیگری در این سبک، این بنا نیز بر روی یک سکوی بتنی ساخته شده است و فاقد زیرزمین و اتاق زیرشیروانی است.
آرتور بی. هورتلی بعد از اتمام بنا خواستار ایجاد تغییراتی در آن شد. این تغییرات شامل افزودن آفتاب‌گیر به پنجره‌ها، ایجاد اتاق صبحانه و طراحی یک اتاق نقاشی به اسم اتاق چوبی بودند.
این بنا بعدها و در سال ۱۹۲۰ توسط جین پورتر (Jane Porter) خواهر رایت و همسرش اندرو پورتر (Andrew Porter) خریداری شد. آن‌ها در دهه ۳۰ میلادی طراحی بنا را تغییر داده و آن را به یک خانه دوبلکس تبدیل کردند و ۲۶ سال در آن ساکن بودند و خانواده مالکیت آن را هم تا سال ۱۹۹۷ در اختیار داشت.
این بنا مانند بسیاری از بناهای دیگر رایت، در سال ۲۰۰۰ در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی و به عنوان یک نماد ملی تاریخی ثبت شد.
شماره ۱۶: خانه مِیِر مِی (Meyer May)
موقعیت: میشیگان، شماره ۴۵۰ خیابان مدیسون || سال ساخت: ۱۹۰۸ تا ۱۹۰۹ || فرم معماری: معماری مرغزار
خانه میر می که بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۰۹ ساخته شده است، یکی از شاهکارهای فرانک لوید رایت در معماری سبک مرغزار است که برای صاحب یک بوتیک لباس طراحی شده است.
این خانه همانند سایر بناهای این سبک با پلانی T مانند، از آجر، با سقف‌های بلند، با شیشه‌هایی طرح‌دار و در دو طبقه ساخته شده است.
این خانه بعدتر در سال ۱۹۸۵ توسط یک شرکت بین‌المللی مبلمان به نام Steelcase خریداری و بازسازی شد. حجم این بازسازی بسیار بزرگ بود. بسیاری از قسمت‌های سقف کاذب، بام و درها و پنجره‌ها در این فرآیند حذف و یا اضافه شدند.
بازسازی در سال ۱۹۸۷ به پایان رسیده و درهای آن به روی بازدیدکنندگان گشوده شد. بازدید از این خانه هنوز هم برای عموم آزاد و رایگان است. این بنا هم در سال ۱۹۸۶ در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی ثبت شده است.
شماره ۱۵: خانه هربرت اف. جانسون مشهور به بال‌های گسترده
(Wingspread: House of Herbert F. Johnson)
موقعیت: ویند پوینت، شماره ۳۳ جاده ۴ مایل شرقی || سال ساخت: ۱۹۳۸ تا ۱۹۳۹ || فرم معماری: معماری مرغزار
این خانه به صورت اختصاصی برای هربرت فیسک جانسون جونیور (.Herbert Fisk Johnson Jr)، مدیرعامل آن زمان شرکت جانسون ساخته شد و یکی از پرهزینه‌ترین خانه‌هایی بود که رایت در سبک مرغزار ساخت.
طراحی این خانه با خطوطی افقی و سقف‌هایی با شیب کم انجام شده است و در ساخت آن از مصالحی که بیشترین همخوانی را با طبعت اطراف داشته‌اند (نظیر سنگ آهک، گچ، چوب طبیعی پرداخت نشده و آجر) استفاده شده است.
در سال ۱۹۷۵ این بنا نیز در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی و در سال ۱۹۸۹ به عنوان یکی از بناهای شاخص تاریخ ملی ثبت شد. در حال حاضر این خانه تبدیل به سالن کنفرانسی شده است که مدیریت آن را بنیاد حانسون به عهده دارد.
شماره ۱۴: خانه ریچارد لوید جونز مشهور به امید غربی (Westhope: House of Richard Lloyd Jones)
موقعیت: اوکلاهوما، شماره ۳۷۰۰ خیابان بیرمینگام || سال ساخت: ۱۹۲۹ || فرم معماری: بلوک‌های درهم‌تنیده
این خانه با سبک «بلوک‌های درهم‌تنیده» برای پسرعموی رایت یعنی ریچارد لوید ساخته شده است. این خانه ۵ اتاق خواب و ۵ سرویس بهداشتی دارد و کل ساختمان آن با بلوک‌های بتنی ساخته شده است.
به رغم طراحی زیبا و منحصربفرد این بنا، ریچارد لوید چندان از آن راضی نبود و مدام به رایت گله می‌کرد که این ساختمان چکه می‌کند! البته به رغم همه این‌ها در سال ۱۹۷۵ این بنا هم در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی ثبت شد.
شماره ۱۳: خانه ناتان جی. مور (Nathan G. Moore House)
موقعیت: اوک‌پارک، شماره ۳۳۳ خیابان فارست || سال ساخت: ۱۸۹۵ || فرم معماری: احیای معماری تودور
این خانه نخستین بار در سال ۱۸۹۵ به درخواست ناتان جی. مور با سبک «احیای معماری تودور» ساخته شد. مور می‌خواست این خانه به سبکی ساخته شود که با سایر بناهای رایت به کل متفاوت باشد. گرچه رایت با برنامه‌ها و ایده‌های مور موافق نبود، اما به دلیل شرایط مالی که آن زمان داشت کار را پذیرفت.
البته ابن بنا در سال ۱۹۲۲ دچار آتش‌سوزی شده و نیاز به بازسازی پیدا کرد. این بار رایت خوشحال بود که می‌تواند سبک‌های مدنظرش را در طراحی این خانه با هم تلفیق کند. او سبک‌های مدرن‌تری نظیر «احیای معماری مایا» و معماری غیربومی را ترکیب کرد تا به بنایی برسد که بر سلیقه عمومی در سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ منطبق باشد.
شماره ۱۲: خانه اوژن اِی. گیلمور (Eugene A. Gilmore House)
موقعیت: میشیگان، مدیسون || سال ساخت: ۱۹۰۸ || فرم معماری: معماری مرغزار
این خانه بواسطه فرم افقی و کشیده‌اش، به خانه هواپیما نیز مشهور است. این بنا که برای یکی از اعضای دانشکده حقوق دانشگاه ویسکانسین به نام اوژن گیلمور ساخته شده است، یکی از خاص‌ترین طراحی‌های رایت است.
این بنا با تراس‌ها و سایه‌بان‌های ممتد افقی، خطوط افقی چوبی و جانمایی خاصی که در سایت دارد، به گونه‌ای طراحی شده است که حس کشیدگی در راستای افق را القا کند. این بنا نیز در سال ۱۹۷۲ در فهرست مکان‌های ارزشمند آمریکا ثبت شده است.
شماره ۱۱: خانه روزنباوم (Rosenbaum House)
موقعیت: آلاباما، فلورانس، شماره ۶۰۱ خیابان دکتر ریورویو || سال ساخت: ۱۹۴۰ || فرم معماری: معماری یوسنی
این خانه که در سال ۱۹۴۰ و با سبک معماری یوسنی ساخته شده است، یک خانه تک خانواری بود که برای یک زن و شوهر معلم ساخته شد.
آن‌ها می‌خواستند این خانه را با اعتباری که از طرف کالج استنلی به عنوان هدیه ازدواج به آن‌ها داده شده بود بسازند. و البته می خواستند که این خانه خاص و منحصربفرد باشد.
این بنا که تنها اثر ساخته شده رایت در آلاباما است، در زمینی به مساحت حدود ۸۰۰۰ مترمربع ساخته شدو بعدتر به یکی از شناخته‌شده‌ترین بناهای سبک یوسنی تبدیل شد.
خانواده روزنباوم تا سال ۱۹۹۹ در این ساختمان زندگی کردند و پس از آن بنا را به شهر فلورانس بخشیده و مبلمان آن را به فروش گذاشتند. این بنا در سال ۱۹۷۸ به عنوان یک میراث ملی که در قرن بیستم ساخته شده است در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی ثبت شده است.
شماره ۱۰: خانه روبی (Robie House)
موقعیت: ایلینوی، شیکاگو، شماره ۵۷۵۷ خیابان ساوث وودلاون || سال ساخت: ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۰ || فرم معماری: سبک مرغزار
هر بخش این خانه تک خانواری طراحی منحصربفردی دارد. تمام طراحی‌های داخلی، فرش‌ها، نورپردازی‌ها، کاشی‌کاری‌ها و مبلمان آن از طراحی عالی برخوردارند. به دلیل همین جزئیات و طراحی خاص، این بنا توجه بسیاری از منتقدان معماری و تاریخدانان را به خود جلب نموده و از آن به عنوان یکی از بهترین آثار رایت یاد می‌کنند.
خانه روبی در سال ۱۹۶۳ به عنوان یکی از بناهای شاخص ملی و در سال ۱۹۶۶ در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی ثبت شد.
گرچه این خانه برای خانوده روبی (یکی از مدیران شرکت Excelsior) ساخته شده بود، بین مالکان بسیاری دست به دست شد و در حال حاضر در اختیار بنیاد حفظ آثار فرانک لوید رایت قرار دارد. این بنا اکنون در محدوده کمپ دانشگاه شیکاگو قرار دارد و برای بازدید عموم باز است.
شماره ۹: تالیه‌سین (Taliesin)
موقعیت: ویسکانسین، آیوا کانتی || سال ساخت: ۱۹۱۱ تا ۱۹۵۹ || فرم معماری: معماری ارگانیک
این بنای مفصل که ساخت آن بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۵۹ ادامه داشته است یه تالیه‌سین شرقی یا «بهار سبز تالیه‌سین» نیز مشهور است، در واقع یک استودیو است.
این بنا که خانه سابق خود رایت بوده است، در زمین‌های خانوادگی او ساخته شده است. این بنا بار اول در سال ۱۹۱۱ ساخته شد اما پس از آن دوبار به دلیل آتش‌سوزی‌های مهیب ویران شده و از نو بازسازی شد.
آنش‌سوزی اول در سال ۱۹۱۴ و زمانی رخ داد که یکی از کارمندان عمدا ساختمان را آتش زد و در یک دیوانگی محض ماما بروت‌ویک (Mamah Briothwick) معشوقه رایت و ۶ نفر دیگر را که از آتش فرار می‌کردند، با تبر به قتل رساند. آتش‌سوزی دوم در سال ۱۹۲۲ و بواسطه مشکلات سیستم الکتریکی بوجود آمد که باعث شد بنا دوباره بازسازی شود.
این ساختمان پس از مرگ رایت به بنباد فرانک لوید رایت اهدا شد. بنیادی که زیر نظر اولگیوانا (Olgivanna) همسر سوم رایت و یک معمار اداره می‌شود. همانند بسیاری دیگر از آثار فرانک لوید رایت، این بنا هم در سال ۱۹۷۶ در فهرست مکان‌های ارزشمند تاریخی ثبت شده است.
شماره ۸: خانه آلن-لمب (Allen-Lambe House)
موقعیت: کانزاس، ویچیتا، شماره ۲۲۵ خیابان نورث روزولت || سال ساخت: ۱۹۱۷ || فرم معماری: سبک مرغزار
این خانه که برای یکی از سیاستمداران کانزاس ساخته شده است، آخرین طراحی رایت در سبک مرغزار بوده است که در آن تلفیقی از معماری ژاپنی نیز به چشم می‌خورد. در این بنا برخی فناوری‌های مدرن (آن زمان) نظیر سیستم هشدار، شومینه‌های گازسوز و جاروی مرکزی نیز به کار رفته‌اند.
این بنا که یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار رایت است و در سال ۱۹۷۳ در فهرست مکان‌های ارزشمند آمریکا ثبت شده، اکنون به عنوان خانه موزه آلن-لمب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
شماره ۷: تالیه‌سین غربی (Taliesin West)
موقعیت: آریزونا، اسکاتزدیل || سال ساخت: ۱۹۳۷ || فرم معماری: معماری ارگانیک
این بنا مدرسه معماری، استودیو و اقامتگاه زمستانی رایت تا زمان مرگش در سال ۱۹۵۹ بوده است. رایت به دلیل وضعیت جسمانی و به توصیه دکترش زمستان‌ها در این ساختمان اقامت می‌کرد. این بنا با جزئیات و دتایل‌های بسیار زیادی طراحی شده است. دیوارها با با سنگ‌های موجود در صحراهای اطراف ساخته شده‌اند و روی آن‌ها فرم‌های چوبی قرار دارد که درون‌شان با بتن پر شده است.
قسمت‌های مختلف خانه به گونه‌ای ساخته شده‌اند که نور طبیعی بتواند کاملا به درون خانه راه پیدا کند. رایت در ساخت این خانه به یک طراحی واحد پایبند نبود و هر زمان که به سراغ این بنا می‌آمد بخش‌هایی از آن را تغییر می‌داد.
در سال ۲۰۱۹ این بنا در فهرست میراث ارزشمند جهانی ثبت شد. این ساختمان اکنون دفتر مرکزی بنیاد فرانک لوید رایت و همزمان پردیس مدرسه معماری فرانک لوید رایت نیز هست. ورود به این بنا برای عموم آزاد است.
شماره ۶: خانه اف. اف. تامک (F. F. Tomek House)
موقعیت: ایلینوی، ریورساید، شماره ۱۵۰ جاده ناتال || سال ساخت: ۱۹۰۶ || فرم معماری: سبک مرغزار
رایت علاوه بر خود این ساختمان که به خانه کشتی نیز معروف است، کل مبلمان آن را نیز طراحی کرده است و این یکی از ساختمان‌هایی است که تا امروز به خوبی حفظ و نگهداری شده است.
این خانه در سال ۱۹۰۴ طراحی و در سال ۱۹۰۶ ساخته شد و خانواده تامک تا سال ۱۹۲۴ در آن زندگی کردند. در سال ۱۹۹۹ این بنا نیز در فهرست ملی بناهای شاخص تاریخی ثبت شد.
شماره ۵: مرکز شهری مارین کانتی (Marin County Civic Centre)
موقعیت: کالیفورنیا، سن رافائل || سال ساخت: ۱۹۶۲ || فرم معماری: جنبش مدرن
این بنا آخرین پروژه رایت بود و ساخت آن عملا یک سال بعد از درگذشت رایت آغاز شد و حدود ۳ سال به طول انجامید.
کار ساخت و ساز این بنا تحت نظارت آرون گرین (Aaron Green) شاگرد رایت انجام شد. این بنا بواسطه رنگ‌های به کار رفته در آن یعنی دیوارهای گچی صورتی، سقف‌های آبی و همین‌طور بالکن‌های حلزونی شکل‌اش از بافت اطرافش متمایز شده است.
کل این ملک به دو بخش تقسیم شده است. یک بال کوچک و یک بال بزرگ. ساختمان اداری در بال کوچکتر و صحن دادگاه (Hall of justice) و تالار نمایشگاه (Exhibit Hall) در بال بزرگتر قرار دارد.
شماره ۴: خانه آوری کونلی (Avery Coonley House)
موقعیت: ایلینوی، ریورساید، شماره ۳۰۰ جاده اسکاتزوود || سال ساخت: ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ || فرم معماری: معماری مرغزار
این بنا که برای یکی از کارخانه‌داران شیکاگو طراحی شده، بزرگ‌ترین و مفصل‌ترین خانه‌ای است که فرانک لوید رایت ساخته است. جالب است بدانید آوری در سایر پروژه‌های رایت هم سرمایه‌گذاری می‌کرد.
این بنا یک مجموعه مسکونی است و شامل بناهای مجزای متعددی است که در کنار هم ساخته شده‌اند. کل بنا به زون‌های متعددی تقسیم شده است. طبقه اول شامل سه زون است.: بال اتاق‌خواب‌ها، فضای عمومی و بخش آشپزخانه و مستخدمین است. طبقه همکف هم شامل ورودی اصلی، اتاق بازی و اتاق خیاطی (sewing room) است.
شماره ۳: هتل ایمپریال (Imperial Hotel)
موقعیت: توکیو، چیودا-کو || سال ساخت: ۱۹۲۳ || فرم معماری: احیای معماری مایا
هتل ایمپریال زیباترین بنایی است که توسط رایت در آسیا ساخته شده است. این بنا به درخواست آریستوکرات‌های ژاپن ساخته شد تا میزان بازدید وریست‌های غربی از ژاپن را بیشتر کند. در مجموع هتل ایمپریال مشتمل بر ۱۰ سازه و ساختمان است که دوتای آن را رایت طراحی کرده است.
هتل ایمپریال اصلی در سال ۱۸۹۰ توسط یوزورو واتانابه (Yuzuru Watanabe) ساخته شد. بعدتر با برچیدن کل ساختمان‌های چوبی و با استفاده از متریال‌ها و سبک مدرن هتل بازطراحی شد. سبک مورد استفاده در این بنا «احیای معماری مایا» است.
این هتل در اطراف یک محوطه بزرگ مرکزی شکل گرفته است که درون آن حوض آبی وجود دارد که تصویر بناها بویژه ورودی اصلی درست پشت حوض را منعکس می‌کند.
شماره ۲: گوگنهایم نیویورک (New York Guggenheim)
موقعیت: نیویورک، شماره ۱۰۷۱ خیابان پنجم منهتن || سال ساخت: ۱۹۵۹ || فرم معماری: معماری مدرن
موزه هنری گوگنهایم نیویورک به درخواست سولومون آر. گوگنهایم (Solomon R. Guggenheim) طراحی شد تا کل آثار هنری موزه قدیمی وی را در کالبدی جدید به نمایش بگذارد.
این بنا ساختمانی مارپیچ شکل است که قسمت بالایی آن عریض‌تر از قسمت پایین است. گالری‌ها در کل این حلزون از بالا تا پایین ادامه دارد. این بنا در سال‌های ۱۹۹۲ و بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ هم بازسازی شده است.
این موزه آثار ارزشمند متعددی را در سبک‌های مدرن، امپرسیونیسم، پست امپرسیونیسم و حتی هنر معاصر را به نمایش می‌گذارد.
شماره ۱: خانه ادگار جِی. کافمن مشهور به خانه آبشار (Falling Water: Edgar J. Kaufman House)
موقعیت: پنسیلوانیا، میل‌ران || سال ساخت: ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ || فرم معماری: معماری مدرن
خانه آبشار زیباترین و عجیب‌ترین اثر فرانک لوید رایت در طول ۵۰ سال فعالیت حرفه‌ای است. بنا در موقعیتی بسیار خاص یعنی بر بالای یک آبشار ساخته شده است. این خانه اقامتگاه تابستانی ادگار جی. کافمن و همسرش لیلیان بود. خانواده کافمن تا سال ۱۹۶۳ در این خانه زندگی کردند و پس از آن این خانه به سازمان حفاظت پنسیلوانیای غربی واگذار شد و از آن زمان برای بازدید عموم باز است.
علاوه بر قرار گرفتن در فهرست ملی بناهای شاخص تاریخی، در سال ۱۹۹۱ نیز به عنوان بهترین اثر معماری آمریکایی انتخاب شد.
منبع: (+)
لازم به ذکر است که در ترجمه این مطلب مجبور شدم چند اصطلاح یا نام انگلیسی را خودم به فارسی برگردانم چرا که معادل فارسی برای آن‌ها پیدا نکردم. این اصطلاحات عبارتند از:
- «سبک مرغزار» به عنوان ترجمه Prairie School
- «احیای معماری مایا» به عنوان ترجمه Mayan Revival
- «احیای معماری تودور» به عنوان ترجمه Tudor Revival
- «بلوک‌های درهم‌تنیده» به عنوان ترجمه Textile Block House
اگر برای این اصطلاحات معادل فارسی مناسب‌تری می‌شناسید، لطفا در کامنت‌ها اعلام کنید تا متن را اصلاح کنم.
