نوستالژی: اتوکد ۱۲ قوی اما تشنه سخت‌افزار
این روزها سرعت رشد و ارتقای فناوری و نرم‌افزار به حدی است که بسیاری از ما حتی فرصت همگام شدن با نسخه‌های جدید نرم‌افزارهای‌مان را نداریم. در همین حوزه معماری، هنوز به اتوکد ۲۰۱۴ عادت نکرده‌ایم که نسخه ۲۰۱۵ از راه می‌رسد.
به هر حال عکسی که در ادامه می‌بینید، جلد مجله رایانه است که در شماره خرداد ۱۳۷۲ به معرفی نسخه تحت ویندوز اتوکد ۱۲ پرداخته است. این مجله را عید امسال در هنگام تمیز کردن یک کتابخانه قدیمی در خانه پدری پیدا کردم. یکی دیگر از مقاله‌های جالب توجه این شماره معرفی کامپیوتر کوادرا ۹۵۰ مکینتاش به عنوان قوی‌ترین کامپیوتر شخصی دنیا است.
مقاله‌ای که در صفحه ۲۴ این مجله منتشر شده است، ضمن توصیف مفهوم MultiTasking در ویندوز توضیح می‌دهد که می‌توان اتوکد و برنامه واژه‌پرداز و . . . را همزمان اجرا کرد. اما جالب‌تر از همه حداقل سخت‌افزار مورد نیاز برای اتوکد ۱۲ است که یک پی‌سی ۳۸۶ با ۸ مگابایت رم و ۴۰ مگابایت هارددیسک معرفی شده است! برای بسیاری از کاربران کنونی تصور فضای ذخیره‌سازی ۴۰ مگابایتی حتی در مورد گوشی‌های همراه هم ممکن نیست!
قدیمی‌تر‌ها می‌توانند با خواندن این مطلب کوتاه ۲ صفحه‌ای خاطرات (خوش؟) آن دوره را به یاد بیاورند و جوان‌ترها می‌توانند با وضعیت و اوضاع آن دوران آشنا شوند. شاید هم سن و سال‌های من به یاد بیاورند که در آن زمان فایل‌های نصب اتوکد روی ۹ یا ۱۰ دیسکت 3.5 اینچی پخش شده بود که باید به نوبت داخل فلاپی درایو قرار می‌گرفتند و ما تمام مدت دعا می‌کردیم که دیسک بعدی بد سکتور یا ایراد دیگری نداشته باشد. حتی در آن زمان بخش سه بعدی اتوکد به صورت یک افزونه جداگانه با نام AME عرضه می‌شد که برای نصب به سریال و اطلاعات جداگانه نیاز داشت.
و من همیشه در چنین مواقعی از خودم می‌پرسم آیا ما هم به اندازه ابزارهای‌مان پیشرفت کرده‌ایم؟ آیا سرعت، دقت و زیبایی طراحی‌های ما (یا کیفیت هر کار دیگری که به آن مشغول هستیم) به اندازه پیشرفت فناوری‌مان بهبودیافته است؟ بعید است جواب‌تان بله باشد . . .
